การค้นพบความเป็นจริงของธรรมชาติในจักรวาลหรือความก้าวหน้าใดๆควรเริ่มต้นจากความเป็นจริงของธรรมชาติใน "กาย" และ "จิต" ของมนุษย์
การที่เราเกิดเป็นมนุษย์หรือสัตว์ชนิดใดๆย่อมต้องมีสาเหตุ อาจจะทำนองเดียวกับการเกิดขึ้นของเงาที่ย่อมต้องมี วัตถุ และ แสง เป็นองค์ประกอบแห่งสาเหตุการเกิดขึ้นของเงา ฉะนั้นแท้จริงแล้ว "เงา" ไม่มีตัวตนเลย
มนุษย์ทั้งหลายควรมองดูตนเอง ทำความรู้จักกับตนเองที่ประกอบไปด้วย "ร่างกาย" และ "จิตใจ"ว่าตนเองเป็นผู้สร้างปัจจัยทั้งหลายให้ตนเองต้องเปลี่ยนไป ต้องไปรับทุกข์รับสุขซึ่งก็มิได้มีตัวตน เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นแล้วดับไป เกิดขึ้นแล้วดับไป ไม่รู้ว่ากี่รอบไม่มีที่สิ้นสุด ที่สำคัญ ที่มองเห็นเป็นความสุขไม่เป็นความสุขที่ถาวรที่แท้จริงเลย
อิทธิพลของกิเลส ความโลภ ความอยาก ความชอบที่เรียกว่า ตัณหา และความโกรธ โทสะ ความเกลียด ความแค้น ความไม่ชอบของตัวเราเอง ของเหล่านี้ที่สะสมและถูกบันทึก ฝังลึก กลายเป็นพลังงานสะสมอยู่ในตัวเรา หรือในศาสนาพุทธเรียกว่า "เป็นกรรม" ของเราที่สร้างขึ้นไว้เองทั้งสิ้น
ชีวิตของเราจะเป็นไปอย่างไรจึงมิใช่เกิดจากผู้ใดมาดลบันดาลทั้งยังไม่มีเทพเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้นอกไปจากตัวเราเองเท่านั้นที่จะเปลี่ยนแปลงมันได้
มัชฌิมา กุญชร ณ อยุทธยา.ไม่เสียชาติเกิดในภพมนุษย์ปิติสุขเป็นของผู้ได้เห็น,หน้า 3-8
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น